قانون دیرهنگام، نوشدارو است

قانون دیرهنگام، نوشدارو است

محمد حسین جعفریان

منبع: قدس، 29 دی 1397

ماه گذشته دو سگ به خانواده اى در لواسان حمله کردند. آن ها در پارکى ســرگرم تفریح بودند که این ســگ ها از اتومبیل مالک آن ها پیاده شده و به طرف این خانواده حملــه کردند. هیچ کدام از ســگ ها قلاده یا پوزه بند نداشته اند و این در حالى اســت که لااقل یکى از آن ها از نوع خیلى خطرناک محسوب مى شود، یعنى نژاد »پیت بول که در ده ها کشــور دنیا و حتى خود آمریکا نیز ممنوع و در آمریکا حتى براى نگهبانى نیز ممنوع است. این نژاد بیشتر ابزار کار قاچاقچیانى است که مى خواهند کســى مزاحم کار آن ها نشود. شــرح این نژاد بیشــتر از این هاست، اما شما به عنــوان خواننده این ســطور تصور کنید چنین موجودى در یک پارک عمومى چه مى کرده و با چه مجوز و قانونى مالک اجازه دارد این هیولاها را بین جمعیت و میان زن و بچه مردم بیاورد، کما اینکه در همین مورد دختر 10 ساله این خانواده بشدت بر اثر حملات این سگ ها آسیب دیده و هنوز هم بســترى است! بارى قصد ندارم در این فرصت کوتاه کل ستون را به سگ ها و نژادهایشان بگذرانم. عرضم این است که یک مشکل بزرگ نظام قانون گذارى ما در اغلب امور که باعث آسیب گسترده و ضرر گاه میلیون ها تن از مردم اعم از مالى و جانى مى شــود نامش عدم قانون گذارى در زمان مناســب است. تصور کنید اگر در زمان لازم قانون ممانعت از فعالیت شرکت هاى هرمى یا تعاونى هاى مالى و اعتبارى که هنوز هم غائله اش تمام نشــده و ده ها نمونه شبیه آن شناسایى و قوانین محکم برایشــان طراحى و مصوب و اجرا مى شد، این همه آدم اینچنین زندگى هایشان بر باد نمى رفت. اکنون انواع و اقسام قمارخانه هاى مجازى رایج اســت و اما پس از سال ها بتازگى تلاش هایى براى ممانعت دارد به عمل مى آید. به همین ترتیب انواع و اقســام جرم ها در این فضا رخ مى دهد. حال آنکه همزمان با گســترش این فضا باید جرم هاى ممکن الوقوع در آن شناسایى شده و متناسب با آن جرم، جزاى لازم تعیین و قانون آن مصوب و اجرا شود تا خاطیان و مجرمان نتواننــد از خلأهاى قانونى بهره برده و جمعى را به خاک سیاه بنشانند و سپس با تجمیع صدها و هزاران پرونده، تــازه به فکر افتاد. اما برگردیم به خبر ابتداى این ماجرا، کودک 10 ســاله این خانواده که سخت آسیب دیده از لحاظ روانى نیز سخت صدمه خورده است. پدر خانواده مى گوید وقتى سگ ها به جان دخترم افتاده بودند و او زیر چنگ و دندان هاى آن ها ناله و فریاد مى کرد، ما با لگد و مشت و هر چه سعى مى کردیم سگ ها را دور کنیم و حیرت آور آن بود که صاحب سگ ها ما را منع مى کرد که چرا سگ ها را مى زنید؟! حالا هم پدر آن ها از شکایت ما ناراحت شده، برخورد نامناسبى با ما داشته و نسبت هاى ناروایى به ما دادند. این در حالى است که صاحبان سگ ها که چنین موجودات خطرناکى را میان مردم آورده و موجب چنین حادثه اى شده اند که ممکن بود بسیار هولناک تر باشد، پس از دستگیرى با قرار وثیقه صد میلیون تومانى آزاد شــده اند. ببینید!

ایرادى به این قوانین نیست که چرا آن دختربچه با آینده تباه شده گوشه بیمارستان افتاده و عامل هر چند غیرعمد، اما بى ملاحظه آن با دادن صد میلیــون آزاد مى گردد. حرف این اســت و پدر دخترک هم گفته که: تنها خواسته ما این است قانون، حمل و نگهدارى این ســگ ها را ممنوع کند. که اگر این قانون بود امروز حال آن دخترک چنین نبود. اکنون هم اگر زودتر اقدامى نشــود شاید روز، هفته یا ماه بعد باز از حادثه اى مشابه بنویسیم و گلایه کنیم چرا قانون منع نبود؟